So much to process

Last Tuesday my parents dropped me off at Schiphol were we took off to Saba. I had planned not to use the as some sort of diary with a description of every day, but the first days are always the most interesting, so I will probably describe a lot of what we did until now. The flight itself was off course not that interesting and after eight hours we arrived at St. Maarten. This was also the first time we saw Charlotte and Jelle, who had the same flight. We went for a small walk outside the airport where we discovered our clothes did not matched the climate. We did see some local wildlife, the zenaida dove (Zenaida aurita) and an anolis species. To escape the heath we went inside and drank a beer. After a while Charlotte and Jelle had to go, because their flight to St. Eustatius was earlier than ours. Since we had a lot of time to spare, we decided to go to the beach. On our way we spotted green iguana (Iguana iguana), carib grackle (Quiscalus lugubris) and a small passerine. The beach we headed is famous for the overflying planes which can get extremely close. The beach was beautiful with azure blue water. The sun was shining and the water was warm, this really was a picture from a holiday brochure. After watching some planes and standing in the sea, we went to a terrace for a refreshing drink. Off course even here was wildlife, a group of ruddy turnstones (Arenaria interpres) and the introduced house sparrows (Passer domesticus). After some more waiting we finally took flight to Saba. It was a short flight with a bumpy landing.

And there we stood at the airport, looking up Mount Scenery and the rest of the island. It was impressive, big, high, green and steep. Our taxi was waiting as planned, but also someone from the Saba Conservation Foundation (SCF) was waiting for us. So we were double booked and we went with the taxi. This drive showed us the beginning of ‘the road that couldn’t be build’, it was steep and curving. The more up we went, the more it became rainforest. And where it was really hot and sunny on St. Maarten, it was cooler on Saba. The weather is different from the other island, especially here on top in the rainforest (I write this from the Ecolodge and will put this online as soon as I have an internet connection, probably at the SCF). The forest gives shadow and the wind from the sea gives a cool breeze, but it is still hot. Anyway when we were close to the Ecolodge we had to walk a while trough the forest. And our eyes did not knew where to look, everywhere we heard frogs and birds, all kinds of plants surrounded us and we also needed to look where to put our feet. At the Ecolodge we met Maria and Mitchel, who now try to clean the lodge park (it is neglected for some time). We did not thought of dinner and were pretty hungry, luckily we could eat with Maria and Mitchel. Also a volunteer from the Netherlands who is going help out cleaning the lodges arrived and ate with us. We fell asleep pretty early with the rainforest sound on the background.

The next morning I woke up before sunset. I had turned off my mobile phone and had no other things with the local time, so the whole morning I was unaware of time. At some time we decided to go downhill to Windward Side to do some groceries. This trail is through the forest so we were a bit slow because of the wildlife. We saw the Sabanese Anolis (Anolis sabanus), an orange bug and several butterflies. We were already warned by the high prices. Every Wednesday (which is was) boats arrive with new food supplies, on Tuesday it is unlikely to find fresh products. We went to a Dutch bakery to buy bread for breakfast and went to the supermarket. After breakfast on a bench next to the road, we hitchhiked to Fort Bay (here is the office of SCF). Now we got the full Road experience, in the back of a pickup truck we drove up, down and trough SCHARP curves. At SCF we talk to our supervisor from SCF and we got a tour around the island. We went to the only beach on Saba, it is now present for three years, but it can disappear and appear according to climatic conditions. The beach was not as beautiful as the one on St. Maarten, but we did saw some crabs, snails and a shorebird. We also went to the other part of the island and looked especially at breeding location of the red-billed tropicbird. At Sulphur Mine were a lot of hermit crabs, these were shy when you came close, they just got in their shell and dropped down if they were hanging on to anything. We had some trouble with the road, because they were busy putting electricity cables underground, but after an expensive lunch we could go through. On our way back to the office heavy rainfall came, which turned the road in a waterslide (see pictures). Tomorrow we will talk with more people witch will be involved in our research. For now we saw a lot of nature, got into a new climate and met to many people to remember their names. I hope we soon get a clearer picture of how are going to carry out our research.

And there are NO mosquitos here… so no mosquito net needed. While writing I just found out there is an gathering of ants above my bed, half of them can fly. At least they don´t sting. In the end I did decide to use the mosquito net, because the ants were really annoying.

20-09-2013
Now it is the Friday morning and I have not posted my former update, because yesterday we were not at the SCF (and thus no internet). We had a nice day yesterday, but I will post that later, along with a list of animal we have seen so far.

--------------------------------------Nederlands--------------------------------

Afgelopen dinsdag hebben mijn ouders mij naar Schiphol gebracht, vanwaar wij naar Saba vlogen. Ik had gepland dit niet te gebruiken als een dagboek met een beschrijving van iedere dag, maar de eerste dagen waren best interessant, dus het lijkt er wel erg op. De vlucht was zelf niet heul interessant en na acht uur kwamen we aan op St. Maarten. Dit was ook de eerste keer dat we Charlotte en Jelle zagen, ook al hadden we dezelfde vlucht. Toen we naar buiten gingen voor een kleine wandeling, kwamen we er al snel achter dat we niet waren gekleed op het klimaat. Gelukkig had ik een korte broek mee in mijn handbagage en kon ik snel opkleden. We zagen hier ook al direct wat wildlife de Zenaida duif (Zenaida aurita) en een anolis soort. Om de hitte te ontvluchten zijn we naar binnen gegaan om een biertje te drinken. Na een tijdje namen we afscheid van Jelle en Charlotte die doorvlogen naar St. Eustatius. Omdat wij nog genoeg tijd te vullen hadden gingen we naar het strand. Onderweg zagen we groene leguanen (Iguana iguana), (Quiscalus lugubris) en een klein zangvogeltje. Het strand is bekend om de laag overvliegende vliegtuigen. Het strand was echt zoals in een vakantie reclame, wit stand en azuurblauw water. Na wat vliegtuigen te hebben bekeken en in de zee te hebben gestaan, gingen naar de bar voor een verfrissend drankje. Natuurlijk was ook hier wildlife te spotter, een groepje met steenlopers (Arenaria interpres) en geïntroduceerde huismussen (Passer domesticus). Na nog wat wachten gingen we eindelijk naar Saba, het was een korte vlucht met een hobbelige landing.

En daar stonden we dan op het vliegveld, kijkend omhoog naar Mount Scenery en de rest van het eiland. Het was indrukwekkend, groot, hoog, groen en stijl. Onze taxi wachtte op ons zoals gepland, maar er was ook iemand van de Saba Conservation Foundation (SCF) die ons stond op te wachten. Dus we hadden dubbel vervoer, we gingen met de taxi. Met deze rit maakte we voor het eerst kennis met ‘the road that couldn’t be build’, het was stijl met veel bochten. Hoe hoger we kwamen, hoe meer regenwoud het werd. En waar het heel warm en zonnig was op St. Maarten, was het koeler op Saba. Het weer verschild van het andere eiland, helemaal hier boven in de jungle (ik schrijf dit vanuit de Ecolodge, en post dit zo snel als ik weer WiFi heb, waarschijnlijk bij SCF). De jungle geeft schaduw en de zeewind zorgt voor een fris briesje, maar het is alsnog heet. Hoe dan ook, toen we bijna bij de Ecolodge waren, moesten we nog een stukje door het bos lopen. We wisten nietwaar we moesten kijken, overal hoorden we kikkers en vogels, allemaal onbekende planten waren om ons heen en we moesten ook nog kijken waar we onze voeten plaatsten. Bij de Ecolodge ontmoeten we Maria en Mitchel, zij proberen nu de Ecolodge op te ruimen en weer open te stellen (het is nogal verwaarloosd). We hadden met de reis niet aan avondeten gedacht en waren toch wel hongerig, gelukkig mochten we mee-eten met Maria en Mitchel. Ook een vrijwilligster uit Nederland die gaat meehelpen bij de Ecolodge kwam aan op Saba en at mee. We vielen in slaap met het geluid van kikkers op de achtergrond.

De volgende ochtend werd ik wakker voor zonsopgang. Ik had mijn mobiel uitgezet, dus de hele ochtend had ik geen besef van tijd. Dus op een bepaalde tijd besloten naar beneden te lopen naar Windward Sideom boodschappen te doen. Het pad ernaartoe gaat door het bos, dus we waren een beetje langzaam door al het wildlife. We zagen panteranolissen (Anolis sabanus), en oranje wants en verschillende vlinders. Voor het winkelen waren we al gewaarschuwd voor de hoge prijzen. Elke woensdag (wat het was) komen hier nieuwe verse producten aan op het eiland, op dinsdag is het onwaarschijnlijk om verse producten te vinden. We gingen naar een Nederlandse bakker om brood te kopen voor ontbijt en gingen naar de supermarkt. Na ontbijt op een bankje naast de weg, zijn we liftend naar Fort Bay gegaan (hier is het kantoor van SCF). Nu kregen we de volledige ‘road’ ervaring, op een pick-up truck gingen omhoog , naar beneden en door scherpe bochten. Bij SCF hebben we met onze baas gepraat en kregen we een tour rond het eiland. We gingen naar het enige strand van het eiland, deze is nu al drie jaar aanwezig, maar kan zo weer verdwijnen om later weer terug te komen. Het strand was niet zo mooi als die op St. Maarten, maar we zagen wel krabben, slakken en een standloper. We zijn ook naar de andere kant van het eiland geweest en hebben vooral gekeken naar broedlocaties van de roodsnavelkeerrkingvogel. Bij Sulphur Mine waren veel heremietkreeften, deze waren schuw als je dichtbij kwam en kropen dan in hun schelp, ook al vielen ze dan als ze ergens op aan het kruipen waren. Op de terugweg hadden we wat problemen op de weg, omdat ze de elektriciteit kabels onder de weg aan het maken zijn. Maar na een dure lunch konden we weer verder. Op de terugweg begon het ineens heftig te regenen, hierdoor werd de weg een grote waterglijbaan. Morgen zullen we praten met meer mensen die we nodig hebben voor ons onderzoek. We hebben nu al veel natuur gezien, zijn in een nieuw klimaat gekomen en hebben te veel mensen ontmoet om hun namen te onthouden. Ik hoop dat we snel een duidelijker beeld krijgen over hoe we ons onderzoek gaan uitvoeren.

En er zijn geen muggen hier, dus ik heb geen klamboe nodig. Tijdens het schrijven kom ik erachter dat er een verzamelijk van mieren boven met bed zit, de helft van ze kan vliegen. In ieder geval prikken ze niet. Uiteindelijk heb ik wel mijn klamboe opgehangen, omdat de mieren irritant werden.

20-09-2013
Nu is het vrijdagochtend en ik heb mijn vorige update nog niet gepost, omdat we gister niet bij het SCF zijn geweest (en dus geen internet hadden). We hadden een leuke dag gister, maar dat post is later samen met een lijst van dieren die we tot nu toe hebben gezien.