The last bit / Het laatste stukje
Door: Martijn Terpstra
Blijf op de hoogte en volg Martijn
17 Januari 2014 | Bonaire, Windward Side
The last bit
As promised I would write about the last days of 2013, the days after my holiday on Statia. It is a little bit later than I had planned, but still, since most travel blogs get neglected after a while (mostly because you get used to everything) it is an accomplishment I can say I actually followed true with it.
So the last of 2013 started on Saba, back on our home island. On Sunday this was pretty boring, so we went up to Mount Scenery to look for the Mountain Mahogany’s. This is a tree species which was abundant in the past on the top of Mount Scenery, but all the old trees died because of a series of hurricanes, now only three full grown threes are left. This type of forest, elfin forest with primarily Mountain Mahogany’s was a unique ecosystem. Now this species are mostly replaced by tree ferns and other species. This elfin forest is still worth visiting, because of all the different kind of plants growing on the trees (a lot of mosses and ferns) and because it is very moist.
So we were exited to go up and search off trail, we brought machetes. There we went walking the first couple of steps and then bang, I bumped my feet against a stone (yes I wore flipflops, don’t judge me). So I went to Erik and said: I think we have a problem, I broke my pinkie toe. We went up anyway, because we had to see it. It was pretty cool, we found one big Mountain Mahogany and the cool mud around my toes felt good on my broken one. When we were back at the Ecolodge I taped it and put it back in the right direction. Now my toe is fine, it is just a bit tick and hurts if I bump it.
That week we had some birds to check, because we were in Statia the week before. The storm on Saba from the week before (see last blog) had made some damage. One of the breeding holes (the last one I checked before it started raining) was totally washed down. The egg was about to hatch, but now it was most likely crushed on the rocks. Also some other eggs went missing from nests, we suspect the rain washed them out.
Then it was time for 2014, we had fireworks on December the 30th and 31st. The rest of new year’s eve was not that special. We did have oliebollen due to the Dutch bakery in Windward Side!
The weekend after we went again to Mount Scenery, this time to search for the remaining two Mountain Mahogany’s. This part off trail was even more impressive than the week before, we ended up at a cloud forest dominated by Mountain Palms, all covered in moss. It looked like a landscape from Jurassic Park. Off course we also found where we came for, the Mountain Mahogany’s. And this time I broke nothing! The way back was very slippery though (so off course I fell down here;)).
After that we started to preparing for Wild 4 Nature. A small event behind the trailshop where the SCF staff presented their daily bushiness. I volunteered to show some insects, therefore we needed to collect some.
Before I knew it the day had come that my mom arrived on Saba, I picked her up from the airport and the days after I tried to show her as much as possible of the island. We already went snorkelling, she walked along when we helped to set up the trail for the triathlon (yeah this also happened in time, our staff team got on the 15th place). I was not participating, but I was a volunteer. At the end we lost someone on the trail, but in the end we figured out she was just the last runner and everyone thought the last one had already past (this was due to a guy who kept saying he was the last one). In the end everything went fine.
So my mom is here now, also she celebrated her birthday here. It was on the same day as Wild 4 Nature. I bought here a cake and a present, she surprised me with a special breakfast. We had a small BBQ behind the trailshop after Wild 4 Nature. Wild 4 Nature went well, the kids were very annoying, but interested in insects. They all collected insects to show them to me. At one point I only heard: Martijn, Martijn, Martijn, and I could not focus on one child, but I distracted them to point out the fish stand of Twan and Jimmy.
Ow I almost forgot about the pelican, on Monday someone from Sea Saba (dive shop) brought in a weak brown pelican. We kept it in a box and tried to feed it, on Wednesday we gave it a better home and it is already looking better, today it was really eager to eat. Let’s hope it will get stronger soon, it should be as short as possible in captivity. More animals came in, during mooring maintenance the captains brought in lobster larvae and some crabs. Because I thought they should not live in small cups, I decorated the empty aquarium. Now the aquarium also has some snails in it and some extra crabs. The only thing missing is some sand to make it look better.
So a long story this time, I think there is only one blog left and that will be next week. Because in eight days I am back in the Netherlands-Netherlands! I am looking forward to be back, but I am sure I will miss Saba after the first days back.
-----------------Nederlands-------------------------------------------------
Het laatste stukje
Zoals beloofd zou ik schrijven over mijn laatste dagen van 2013,de dagen na mijn vakantie op St. Eustatius. He is iets later dan gepland, maar alsnog, meestal worden zulke reisblogs na een tijdje verwaarloosd (omdat vaak het nieuwe ervan af raakt) maar ik kan zeggen dat ik het toch van het begin tot het eind heb volgehouden.
Dus het laatste van 2013 begon op Saba, terug op ons thuiseiland. Op zondat was het daar best wel saai, dus gingen we naar Mount Scenery om de Mountain Mahogany’s op te zoeken. Dit is een boomsoort die ooit erg veel aanwezig was op de top van Mount Scenery, maar bijna alle oude bomen gingen dood in een serie van verschillende orkanen, nu zijn er nog drie volgroeide bomen over. Dit soort bos, elfenwoud met voornamelijk Mountain Mahogany’s was een uniek ecosysteem. Nu is deze soort voornamelijk vervangen door boomvarens en andere soorten. Het elfenwoud is alsnog een bezoek waard, want er zijn veel verschillende planten die op de bomen groeien (veel mossen en varens) en
We waren enthousiast om aan de trail te beginnen om naast de trail te zoeken naar de bomen, we hadden hiervoor machetes meegebracht. Toen gingen we de eerste treden omhoog en bang, ik had mijn voet gestoten tegen een steen (ja ik droeg slippers, geen commentaar). Dus ik ging naar Erik en zei: volgens mij hebben we een probleem, ik heb mijn kleine teen gebroken. We gingen toch maar omhoog, want ik wilde het wel zien. Het was erg cool, we hebben één grote Mountain Mahogany gevonden en het koele modder voelde goed om mijn gebroken teen. Toen we terug waren bij de Ecolodge heb ik het getaped en mijn teen weer in de goeie richting geplaatst. Nu is mijn teen wel oke, hij is alleen nog een beetje dik en doet pijn als ik hem stoot. het is erg vochtig.
De week erna moesten we de vogels checken, dit hadden we de week ervoor niet kunnen doen door onze vakantie. De storm van de week ervoor (zie vorige blog) had enige schade gemaakt. Eén van de broedholen (diegene die ik voor het laatst die maandag ervoor had gecheckt toen het begon te regenen) was helemaal naar beneden gespoeld. Het ei dat op punt van uitkomen stond is waarschijnlijk mee gespoeld naar beneden en kapot geslagen op de stenen. Er waren nog meer eieren verdwenen, we verdenken dat ze door het vele regen uit de nestholtes zijn gespoeld.
Toen was het tijd voor 2014, we hadden vuurwerk op zowel dertig als eenendertig december. Voor de rest was oud en nieuwe niet zo bijzonder. We hadden wel oliebollen van de Nederlandse bakkerij in Windward Side!
Het weekend erna gingen we weer naar Mount Scenery, nu om de overgebleven twee Mountain Mahogany’s te zoeken. Dit stuk was nog mooier dan die van de week ervoor, we eindigden bij een nevelwoud gedomineerd door bergpalmen, allemaal bedekt met mossen. Het landschap deed me denken aan Jurassic Park. Nauurlijk hebben we hier ook de Mountain Mohagany’s gevonden. Deze keer heb ik ook niks gebroken! En dat terwijl de weg terug erg glad was (nog wel op mijn bek gegaan uiteraad;)).
Hierna zijn we begonnen met het voorbereiden van Wild 4 Naure. Een klein evenement achter de trailshop waar het SCF personeel liet zien wat hun dagelijks bezighoud. Ik heb vrijwillig de insecten op me genomen, daarvoor moesten we een aantal beestjes zien te verzamelen om te laten zien.
Voor ik het doorhad was het de dag dat mijn moeder aankwam op Saba, ik heb haar opgehaald van het vliegveld en heb haar zoveel mogelijk van het eiland laten zien. We zijn als wezen snorkelen en ze heeft meegelopen toen we de trail voor de triatlon gingen opzetten (owja dat was er ook nog, het SCF team is 15de geëindigd). Ik deed zelf niet mee, maar ik was een vrijwilliger. Op het einde waren we maar één deelneemster kwijt, maar we kwamen erachter dat ze gewoon de laatste renner was en iedereen dacht dat de laatste al geweest was (dit kwam doordat de een-na-laatste persoon tegen alle posten zei dat hij de laatste was). Uiteindelijk is alle goed verlopen.
Dus nu is mijn moeder hier, ze heeft hier ook al haar verjaardag gevierd. Het was op dezelfde dag als Wild 4 Nature. Ik heb voor haar een taart en een cadeau gekocht, zij heeft mij verast met een speciaal ontbijt. We hadden een kleine BBQ achter de trailshop na Wild 4 Nature. Dit ging eigenlijk wel goed, de kinderen waren erg irritant, maar geïnteresseerd in insecten. Ze hebben allemaal insecten gevangen en dat gingen ze allemaal aan mij laten zien. Op een gegeven moment hoorde ik alleen nog: Martijn, Martijn, Martijn en ik kon me niet concentreren op een kind. Toen heb ik ze maar afgeleid door ze naar het vissen kraampje van Twan en Jimmy te sturen.
Ow nu ben ik bijna vergeten om over de pelikaan te schrijven, op Maandag heeft iemand van Sea Saba (de duikschool) een zwakke bruine pelikaan naar binnen gebracht. We hadden hem een tijdje in een doos en hebben hem geprobeerd te voeren, op woensdag hebben we een verblijfje voor hem gemaakt. Hij ziet er al een stuk beter uit en eet goed. Laten we hopen dat hij snel beter wordt, hij moet zo kort mogelijk in het hokje zitten. Meer dieren kwamen naar binnen, de kapitein had ook nog jonge kreeften en krabben meegenomen. Omdat ik vond dat we ze niet in kleine bekers konden houden heb ik het lege aquarium opnieuw ingericht. Nu heb ik ook was slakken en nieuwe krabben erbij ingegooid. Het enige wat nu nog mist is zand om het er beter uit te laten zien.
Zo een lang verhaal di keer, ik denk dat er nog één blog aan zit e komen volgende week. Want over acht dagen zit ik weer in Nederland-Nederland! Ik kijk erna uit om weer terug te zijn, maar ik weet zeker dat ik na een paar dagen Saba wel zou gaan missen.
As promised I would write about the last days of 2013, the days after my holiday on Statia. It is a little bit later than I had planned, but still, since most travel blogs get neglected after a while (mostly because you get used to everything) it is an accomplishment I can say I actually followed true with it.
So the last of 2013 started on Saba, back on our home island. On Sunday this was pretty boring, so we went up to Mount Scenery to look for the Mountain Mahogany’s. This is a tree species which was abundant in the past on the top of Mount Scenery, but all the old trees died because of a series of hurricanes, now only three full grown threes are left. This type of forest, elfin forest with primarily Mountain Mahogany’s was a unique ecosystem. Now this species are mostly replaced by tree ferns and other species. This elfin forest is still worth visiting, because of all the different kind of plants growing on the trees (a lot of mosses and ferns) and because it is very moist.
So we were exited to go up and search off trail, we brought machetes. There we went walking the first couple of steps and then bang, I bumped my feet against a stone (yes I wore flipflops, don’t judge me). So I went to Erik and said: I think we have a problem, I broke my pinkie toe. We went up anyway, because we had to see it. It was pretty cool, we found one big Mountain Mahogany and the cool mud around my toes felt good on my broken one. When we were back at the Ecolodge I taped it and put it back in the right direction. Now my toe is fine, it is just a bit tick and hurts if I bump it.
That week we had some birds to check, because we were in Statia the week before. The storm on Saba from the week before (see last blog) had made some damage. One of the breeding holes (the last one I checked before it started raining) was totally washed down. The egg was about to hatch, but now it was most likely crushed on the rocks. Also some other eggs went missing from nests, we suspect the rain washed them out.
Then it was time for 2014, we had fireworks on December the 30th and 31st. The rest of new year’s eve was not that special. We did have oliebollen due to the Dutch bakery in Windward Side!
The weekend after we went again to Mount Scenery, this time to search for the remaining two Mountain Mahogany’s. This part off trail was even more impressive than the week before, we ended up at a cloud forest dominated by Mountain Palms, all covered in moss. It looked like a landscape from Jurassic Park. Off course we also found where we came for, the Mountain Mahogany’s. And this time I broke nothing! The way back was very slippery though (so off course I fell down here;)).
After that we started to preparing for Wild 4 Nature. A small event behind the trailshop where the SCF staff presented their daily bushiness. I volunteered to show some insects, therefore we needed to collect some.
Before I knew it the day had come that my mom arrived on Saba, I picked her up from the airport and the days after I tried to show her as much as possible of the island. We already went snorkelling, she walked along when we helped to set up the trail for the triathlon (yeah this also happened in time, our staff team got on the 15th place). I was not participating, but I was a volunteer. At the end we lost someone on the trail, but in the end we figured out she was just the last runner and everyone thought the last one had already past (this was due to a guy who kept saying he was the last one). In the end everything went fine.
So my mom is here now, also she celebrated her birthday here. It was on the same day as Wild 4 Nature. I bought here a cake and a present, she surprised me with a special breakfast. We had a small BBQ behind the trailshop after Wild 4 Nature. Wild 4 Nature went well, the kids were very annoying, but interested in insects. They all collected insects to show them to me. At one point I only heard: Martijn, Martijn, Martijn, and I could not focus on one child, but I distracted them to point out the fish stand of Twan and Jimmy.
Ow I almost forgot about the pelican, on Monday someone from Sea Saba (dive shop) brought in a weak brown pelican. We kept it in a box and tried to feed it, on Wednesday we gave it a better home and it is already looking better, today it was really eager to eat. Let’s hope it will get stronger soon, it should be as short as possible in captivity. More animals came in, during mooring maintenance the captains brought in lobster larvae and some crabs. Because I thought they should not live in small cups, I decorated the empty aquarium. Now the aquarium also has some snails in it and some extra crabs. The only thing missing is some sand to make it look better.
So a long story this time, I think there is only one blog left and that will be next week. Because in eight days I am back in the Netherlands-Netherlands! I am looking forward to be back, but I am sure I will miss Saba after the first days back.
-----------------Nederlands-------------------------------------------------
Het laatste stukje
Zoals beloofd zou ik schrijven over mijn laatste dagen van 2013,de dagen na mijn vakantie op St. Eustatius. He is iets later dan gepland, maar alsnog, meestal worden zulke reisblogs na een tijdje verwaarloosd (omdat vaak het nieuwe ervan af raakt) maar ik kan zeggen dat ik het toch van het begin tot het eind heb volgehouden.
Dus het laatste van 2013 begon op Saba, terug op ons thuiseiland. Op zondat was het daar best wel saai, dus gingen we naar Mount Scenery om de Mountain Mahogany’s op te zoeken. Dit is een boomsoort die ooit erg veel aanwezig was op de top van Mount Scenery, maar bijna alle oude bomen gingen dood in een serie van verschillende orkanen, nu zijn er nog drie volgroeide bomen over. Dit soort bos, elfenwoud met voornamelijk Mountain Mahogany’s was een uniek ecosysteem. Nu is deze soort voornamelijk vervangen door boomvarens en andere soorten. Het elfenwoud is alsnog een bezoek waard, want er zijn veel verschillende planten die op de bomen groeien (veel mossen en varens) en
We waren enthousiast om aan de trail te beginnen om naast de trail te zoeken naar de bomen, we hadden hiervoor machetes meegebracht. Toen gingen we de eerste treden omhoog en bang, ik had mijn voet gestoten tegen een steen (ja ik droeg slippers, geen commentaar). Dus ik ging naar Erik en zei: volgens mij hebben we een probleem, ik heb mijn kleine teen gebroken. We gingen toch maar omhoog, want ik wilde het wel zien. Het was erg cool, we hebben één grote Mountain Mahogany gevonden en het koele modder voelde goed om mijn gebroken teen. Toen we terug waren bij de Ecolodge heb ik het getaped en mijn teen weer in de goeie richting geplaatst. Nu is mijn teen wel oke, hij is alleen nog een beetje dik en doet pijn als ik hem stoot. het is erg vochtig.
De week erna moesten we de vogels checken, dit hadden we de week ervoor niet kunnen doen door onze vakantie. De storm van de week ervoor (zie vorige blog) had enige schade gemaakt. Eén van de broedholen (diegene die ik voor het laatst die maandag ervoor had gecheckt toen het begon te regenen) was helemaal naar beneden gespoeld. Het ei dat op punt van uitkomen stond is waarschijnlijk mee gespoeld naar beneden en kapot geslagen op de stenen. Er waren nog meer eieren verdwenen, we verdenken dat ze door het vele regen uit de nestholtes zijn gespoeld.
Toen was het tijd voor 2014, we hadden vuurwerk op zowel dertig als eenendertig december. Voor de rest was oud en nieuwe niet zo bijzonder. We hadden wel oliebollen van de Nederlandse bakkerij in Windward Side!
Het weekend erna gingen we weer naar Mount Scenery, nu om de overgebleven twee Mountain Mahogany’s te zoeken. Dit stuk was nog mooier dan die van de week ervoor, we eindigden bij een nevelwoud gedomineerd door bergpalmen, allemaal bedekt met mossen. Het landschap deed me denken aan Jurassic Park. Nauurlijk hebben we hier ook de Mountain Mohagany’s gevonden. Deze keer heb ik ook niks gebroken! En dat terwijl de weg terug erg glad was (nog wel op mijn bek gegaan uiteraad;)).
Hierna zijn we begonnen met het voorbereiden van Wild 4 Naure. Een klein evenement achter de trailshop waar het SCF personeel liet zien wat hun dagelijks bezighoud. Ik heb vrijwillig de insecten op me genomen, daarvoor moesten we een aantal beestjes zien te verzamelen om te laten zien.
Voor ik het doorhad was het de dag dat mijn moeder aankwam op Saba, ik heb haar opgehaald van het vliegveld en heb haar zoveel mogelijk van het eiland laten zien. We zijn als wezen snorkelen en ze heeft meegelopen toen we de trail voor de triatlon gingen opzetten (owja dat was er ook nog, het SCF team is 15de geëindigd). Ik deed zelf niet mee, maar ik was een vrijwilliger. Op het einde waren we maar één deelneemster kwijt, maar we kwamen erachter dat ze gewoon de laatste renner was en iedereen dacht dat de laatste al geweest was (dit kwam doordat de een-na-laatste persoon tegen alle posten zei dat hij de laatste was). Uiteindelijk is alle goed verlopen.
Dus nu is mijn moeder hier, ze heeft hier ook al haar verjaardag gevierd. Het was op dezelfde dag als Wild 4 Nature. Ik heb voor haar een taart en een cadeau gekocht, zij heeft mij verast met een speciaal ontbijt. We hadden een kleine BBQ achter de trailshop na Wild 4 Nature. Dit ging eigenlijk wel goed, de kinderen waren erg irritant, maar geïnteresseerd in insecten. Ze hebben allemaal insecten gevangen en dat gingen ze allemaal aan mij laten zien. Op een gegeven moment hoorde ik alleen nog: Martijn, Martijn, Martijn en ik kon me niet concentreren op een kind. Toen heb ik ze maar afgeleid door ze naar het vissen kraampje van Twan en Jimmy te sturen.
Ow nu ben ik bijna vergeten om over de pelikaan te schrijven, op Maandag heeft iemand van Sea Saba (de duikschool) een zwakke bruine pelikaan naar binnen gebracht. We hadden hem een tijdje in een doos en hebben hem geprobeerd te voeren, op woensdag hebben we een verblijfje voor hem gemaakt. Hij ziet er al een stuk beter uit en eet goed. Laten we hopen dat hij snel beter wordt, hij moet zo kort mogelijk in het hokje zitten. Meer dieren kwamen naar binnen, de kapitein had ook nog jonge kreeften en krabben meegenomen. Omdat ik vond dat we ze niet in kleine bekers konden houden heb ik het lege aquarium opnieuw ingericht. Nu heb ik ook was slakken en nieuwe krabben erbij ingegooid. Het enige wat nu nog mist is zand om het er beter uit te laten zien.
Zo een lang verhaal di keer, ik denk dat er nog één blog aan zit e komen volgende week. Want over acht dagen zit ik weer in Nederland-Nederland! Ik kijk erna uit om weer terug te zijn, maar ik weet zeker dat ik na een paar dagen Saba wel zou gaan missen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
